Het moederschap..

Lieve Lara,

Zes maanden ben ik al jouw mama en wat geniet ik van die nieuwe status. Als het leven het zou toe laten zou ik gewoon grotendeels enkel dit titel hebben. Helaas moest ik terug aan het werk. Jij gaat naar de onthaalmama, die trouwens fantastisch voor jou is. Als we jou afzetten ga je met de glimlach, terwijl ik nog steeds met een traantje in mijn auto stap. Emotioneel wezen hier zo.

Naast het werken studeer ik ook nog bij. Ik wil jou later de beste kansen kunnen geven, en daarvoor heb ik een nieuw diploma nodig. Dus ik hou vast aan het idee dat mijn afstuderen goed is voor ons allemaal. 

Maar het moederschap, hoe mooi het ook is, is niet altijd regenbogen en glitters. Er zijn dagen dat het moeder zijn ook zwaar is. Zoals van die dagen waar jij krampjes had en waar papa en ik jouw pijntjes probeerde weg te nemen.  Of wanneer je eerste tandjes door kwamen. Drie dagen koorts en huilen. Ik zou geld gegeven hebben om jouw ongemak weg te nemen. Je hebt ook als eens neutdagje, maar ook wij hebben al eens een slechte dag. 

Ik ben ook niet meer de Melissa die ik was voor jij er was. Nee, ik ben anders. Papa lacht soms met mij dat ik een beetje helikopter, want ik wil jou zo graag beschermen. Loslaten moet ik nog leren, want heel veel dingen zal je zonder mij moeten ontdekken. Je zal fouten maken en misschien zal je al eens huilen. Maar geen paniek, deze mama zal er altijd voor jou zijn. 

Anders als mama, niet meer de impulsieve vrouw die spontaan op reis vertrok, niet meer de durf het al of de juffrouw met de zware voet. Mijn excuses aan de staat. Als chauffeur ben ik voorzichtiger geworden en in het leven sta ik soms wat angstiger. Want als mama merk ik precies meer gevaar.

De eerste dagen keek ik hoe je sliep, zo bang dat mijn grootste geluk weggenomen zou worden. Intussen ben je al wat groter en bij elke maand die passeert, ben ik dankbaar. Mijn angst om je te verliezen neemt wat af, maar ze blijft er nog wel ook. 

Ik veranderde volgens je papa in een echte moederkloek, al had hij niet anders verwacht. Ik loop jou constant in te smeren en regelmatig komen er verzorgende woorden uit mijn mond. Ik geef instructies. Op begin stuurde ik random dingen naar de opvang. Dingen die de onthaalmama zonder twijfel wist, en waar ik mij nu een beetje dom over voel dat ik gestuurd heb. Sorry hé.

Al zijn we soms ook ploederouders hoor. Zo vergaten we al eens je verzorgtas thuis en had je al eens klein pijntje doordat je te hevig draaide in het bed, of omdat we jouw nageltjes wilde knippen.  Ja lieverd, soms proberen we ook maar wat. 

Ik straal van geluk. Want jij bent onze grote liefde. Maar naast dat stralen heb ik ook wallen zo groot als sjakossen en ben ik kapot moe. Ik zeg het niet vaak luidop, want we spreken toch enkel over de mooie kanten he? Laatst poste ik een mopje over mama’s die moe zijn, en enkele reacties waren niet bepaald begripvol. “ Je wilde een kind, dus dat hoort er bij.” Maar Lara, jij bent niet de beste dutjes doener. 

Maar eerlijk.. het is niet omdat het er bij hoort dat het fijn is. Ik lever niet meer dezelfde kwaliteit op het werk. Ik maak fouten, want ik zou soms in slaap kunnen vallen achter mijn pc. Ik ben kwaad op mijzelf omdat ik niet meer aan 100% presteer. Vroeger sliep ik makkelijk 12 uur per nacht, nu zal dat veel minder zijn. Jij houdt mij in de nacht wel nog goed bezig. Nu ik terug werk is het zwaar geworden. De ploegen, de afstand en de gebroken nachten maken het zowel fysiek als mentaal zwaar.  Ik ben emotioneel omdat ik moe ben, en moe doordat ik emotioneel ben. En ik doe gewoon domme dingen. Mijn hersens registreerde niet dat het plastic bakje van mijn ovenschotel niet in de oven mocht, of dat het zout niet in de frigo hoort. Ze vergaten ook waar de auto stond en om kousen aan te doen. Vroeger was ik een lopende planner, nu heb ik een hulpmiddel nodig, of we komen nergens meer op tijd als we er überhaupt al geraken.

Maar lieve Lara, als ik dan naar jou kijk, dan vergeet ik alles even. Dan vergeet ik hoe moe ik ben, of hoe emotioneel ik mij voelde. Als ik naar jou kijk zie ik mijn geluk, dan zie ik de reden waarom ik alles doe. Dan voel ik alleen maar trots en puur geluk. Maar hej, als je eens een nachtje wil doorslapen, be my guest. ;)