Zes maanden Lara

 Lieve Lara,

Al zes maand ben jij het mooiste in ons leven. Onverwacht maar zo gewenst. En wat groei je zo snel. Zoooo cliché, ik weet het. 

In de voorbije zes maanden vond je jouw verschillende stemgeluiden zoals een gilletje, een lachje, een kreun, een neutje en nog zoveel andere. Het is nooit meer stil in ons huis, maar dat hoeft ook niet. Je weet al goed hoe je moet laten horen dat het niet naar uw goesting is, en dan kunnen wij jou al eens tegen het behang willen plakken. Maar je lieve lachjes en giechelgeluidjes maken dat op slag weer goed. 

Je leerde ook omrollen. Je kon het al even, maar op je buik liggen daar wilde je op begin niet van weten. Je weigerde dus om te rollen. Sinds kort ben je echte gymnast, ook wanneer mama het liever niet heeft. Omrollen in bed met slaapzak en al en mama half doen panikeren omdat je met je gezicht een beetje naar beneden ligt, som dan te grommen als ik jou probeer te verleggen. ‘Moeder, laat mij gerust. Ik slaap.’ Giechelen doe je vooral als we samen turnen. Hopla de beentjes in de lucht, Lara airlines, en samen rollen op de mat. Het liefst sta je op jouw beentjes met ondersteuning. Soms doe je zelf spontaan aan squats. Daar moet mama misschien eens een voorbeeld aan nemen.  ;) 

Nooit hadden papa en ik gedacht dat wij zouden toegeven aan een baby in ons bed, maar het gebeurt toch vaker dan we soms misschien willen. Moeder half gebroken na een nacht met een zeesterrende wormende baby. Het was voor ons een verademing om te leren over veilig samen slapen, want die gebroken nachten begonnen zwaar door te wegen. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik jou toch steeds meer in je eigen bed probeer te laten liggen. 

Wat is het fijn om jou mijn eigen melk te kunnen aanbieden, en dat al zes manden lang. Er zijn al momenten geweest dat ik het gewoon wilde stoppen, dat ik zo moe was of dat ik dacht dat flesjes gewoon beter waren. Dat kindjes dan beter doorslapen of dat je minder vaak bezig bent met voeden. Nu ben ik trots dat jij al een half jaar groeit op de gouden vloeistof van mama. Maar ook dat loopt dat niet allemaal vlot, want kolven lukt mij niet goed, waardoor je ook nog een flesje kunstvoeding bij krijgt als mama niet in de buurt is. Ook dat drink je vlot.

Sinds kort eet je ook vaste voeding. We hebben het rustig opgebouwd, want jij was er klaar voor. Alles gaat vlot naar binnen en tot nu toe is er niets dat je niet lust. 

We hebben ook beide nieuwe dingen geleerd. Zo leerde ik dat jij soms heel snel bent en leerde jij dat de puree van mama warm is. Vol enthousiasme graaide je hem van het bord dat papa net op tafel had gezet. (Je hield er niets aan over, mama was snel.) 

Slapen is niet je favoriete bezigheid. Nee, jij verkent liever de wereld. Je vecht tegen je slaap, maar gelukkig wint hij vaak wel. Dutjes doe je het liefst tijdens het wandelen of op mama of papa. In de avond kan je pas slapen als je even met mama en papa op het grote bed hebt gelegen. Dan is de wereld in jouw hoofd veilig verklaart en kan je naar dromenland vertrekken. 

Sinds je vier en half maanden ga je naar de onthaalmama en wat doe je dat daar goed. Soms een beetje humeurig of pak-mij dagjes maar in grote lijnen gaat het fantastisch. En dan te weten dat deze mama lag te stressen voor je ging. Hierbij dan ook een dikke merci aan Lynn, die dagelijks voor jou zorgt alsof je haar eigen kind bent, en die luistert naar mama en papa hun wensen en noden. 

Als ik jou liet doen zat je uren in bad. Je bent een echte waterrat. Aankleden zou je liever overslaan. Als het aan jou lag liep je heel de dag enkel in je pamper. Er durft al eens een drama moment te ontstaan als we jouw kleertjes proberen aandoen. 

Mijn vrolijk ei, lachen naar iedereen. We krijgen zoveel complimenten over jou. Op begin dacht mama dat mensen dat horen te zeggen. Uit beleefdheid enzo. Iedereen is jouw vriend. Al begin je soms toch liever mama te hebben als het te lang duurt. 

Je maakte voor het eerst koorts en God wat had je pijn. De eerste tand begint er door te komen, en dat is weer een mijlpaal in jouw kleine leven. Heel dat weekend wilde ik jouw pijn wegnemen, maar ik kon niet meer doen dan troosten. 

Zes maand met jou mijn kleine protjesfabriek. En wat waren ze mooi. Wij kijken uit naar een levenslang met jou, want jij bent onze altijd. 

Liefs,

Mama






Reacties